خداوند متعال در سوره فرقان، نشانهها و اوصاف عباد الرحمن و بندگان شايسته را بيان ميكند و در ضمن بيان اوصاف و حالات آنان، از دعاى آنان اين گونه ياد ميفرمايد: آنان ميگويند:
رَبَّنا اصْرِفْ عَنّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها كانَ غَراماً؛1
بارالها، عذاب جهنّم را از ما بگردان، چرا كه عذاب جهنّم دائمى است.
و نيز ميگويند:
رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَذُرِّيّاتِنا قُـرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنا لِلْمُـتَّقِـينَ إِماماً؛2
بارالها، از همسران و فرزندان، كسانى كه مايه آرامش خاطر و روشنايى چشم ما باشند به ما ببخش، و ما را پيشواى متّقين و تقوا پيشهگان قرارده.
اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: «به خدا سوگند، من از پروردگارم فرزند زيباروى و نيكو قامت نخواستم، بلكه فرزندى اهل اطاعت و خوف
1. فرقان (25) آيه 65. 2. فرقان (25) آيه 74.