در روز قيامت تقوا پيشگان را به سوى بهشت برند. هنگامى كه به بهشت رسند درهاى بهشت گشوده شود و مأموران بهشت به آنان سلام و خوش آمد گويند. آنان به نشانه سپاس خداوند گويند:
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِى صَدَقنا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنا الأَرْضَ نَتَبَوَّءُ مِنَ الجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ العامِلِـينَ؛1
سپاس خدايى راست كه وعدهاش را بر ما راست گرداند، و زمين را به ما ارث داد، هر جاى بهشت خواهيم مأوا كنيم، چه خوب است پاداش نيكو كرداران.
و چون بهشت و نعمتهاى فراوانى را كه خداوند به آنان ارزانى داشته نظاره كنند گويند:
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِى هَدينا لِهذا وَما كُنّا لِنَهْتَدِى لَوْلا أَنْ هَدينَا اللّهُ؛2
تمام سپاس ويژه خدايى است كه ما را به اينجا هدايت فرمود، و اگر خداوند هدايت نميكرد ما به آن راه نمييافتيم.
اهل بهشت كه ايمان راستين و عمل شايسته را در اين جهان
1. زمر (39) آيه 74. 2. اعراف (7) آيه 43.