دعاى سليمان عليه‏ السلام براي توفيقِ بر شكر نعمت‏هاى الهي

در دعاى پيشين گفتيم كه خداوند حكومتى بي‏نظير به سليمان داد. گرچه بسيارى از مردم آن‏گاه كه به قدرت و ثروت مي‏رسند خداوندى را كه صاحب نعمت است فراموش مي‏كنند، اما سليمان هرگاه به نعمت‏هاى مادى و معنوى كه خداوند به او و پيش‏تر به پدرش حضرت داود داده بود نظر مي‏افكند، مي‏گفت: اين از فضل و كرامت خداى من است.به من نعمت داده تا ببيند سپاسگزارى يا ناسپاسي‏اش مي‏كنم.

روزى سليمان با لشكريانش از سرزمينى مي‏گذشتند و شنيد كه مهتر مورچگان به مورچگان گفت: به لانه‏هاى خود برويد مبادا سليمان و لشكريانش شما را لگدمال كنند. سليمان كه زبان همه موجودات را مي‏دانست تا اين سخن را شنيد به خنده آمد و دست به دعا برداشت و چنين گفت:

رَبِّ أَوْزِعْنى أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الّتى أَنْعَمْتَ عَلَى وَعَلى والِدَى وَأَنْ اَعْمَلَ صالِحاً تَرْضيهُ وَأَدْخِلْنى بِرَحْمَتِكَ فى عِبادِكَ الصّالِحينَ؛1

بارالها، به من الهام كن نعمت‏هايى را كه به من و به پدر و مادرم

1. نمل (27) آيه 19.