در آيه ديگر آمده است كه ايوب چنين گفت:
أَنّى مَسَّنِى الشَيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ؛1
پروردگارا، شيطان باسختى و رنج و عذاب به سراغ من آمد.
به هر حال، دعاى ايوب مستجاب شد و از اين امتحان بزرگ سربلند برآمد و بر شيطان و پيروانش روشن شد كه ايوب در شادى و غم، دارايى و ندارى، تندرستى و بيمارى خدا پرست و خدا دوست است.
ندا رسيد: «با پايت زمين را بخراش، چشمهاى بر ميآيد كه آبش بيماريهاى تو را مداوا ميكند و هم نوشيدنى گوارا براى تو است.» خداوند سلامتى را به او بر گرداند و از فرزندان و خاندان دو چندان به او عنايت كرد. ثروت و مكنت رفته باز آمد و زندگى او بيش از پيش رونق يافت.
درباره تفسير «از فرزندان دو چندان به او عنايت كرد» از امام صادق عليه السلام پرسيدند، آن حضرت فرمود: «علاوه بر فرزندانى كه در اين امتحان بزرگ از دنيا رفته بودند، فرزندانى كه پيش از آن هم از ايوب وفات يافته بودند، زنده شدند2».
1. ص (38) آيه 41. 2. صافى، ج3، ص351.