است كه بگو:
إِنَّ صَلاتى وَنُسُكى وَمَحْياى وَمَماتى للّهِِ رَبِّ العالَمينَ؛1
به درستى كه نماز من، عبادات من، زندگى من و مرگ من براى خداوند است كه پروردگار جهانهاست.
11. پيامبر ما از منافقان رنج بسيار ديد؛ آنان كه به زبان تظاهر به اسلام ميكردند و در دل اعتقاد به آن نداشتند بلكه درپى كارشكنى و شيطنت و عيبجويى بودند. خداوند هم از درون و شيوه آنان، پيامبرش را آگاه ميكرد. به همين سبب درجايجاى قرآن كريم از منافقان و كجرفتارى آنان ياد ميشود. آنان كه ميديدند از گفت و گوها و محفل آنان، پيامبر خبردار ميشود، به جاى اصلاح كار و برنامه خود و آمدن به راه راست، شيوه خود را عوض كردند و اين بار با زبان ايما و اشاره پيامهاى خود را به يكديگر ميرساندند. اين بار هم خداوند پيامبرش را از روش آنان آگاه ساخت و ضمن تجليل از آن حضرت به وى فرمود: در برخورد با چنين مشكلات بگو:
حَسْبِى اللّه لا إِلهَ إلاّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ العَرْشِ العَظيم؛2
خداوند مرا بس است، به جز او خدايى نيست، بر او توكل كردم، او كه صاحب عرش عظيم است.
پيامبر گرامى فرمود: «هر كس صبح و شب هفت بار اين دعا را
1. انعام (6) آيه 162. 2. توبه (9) آيه 129.