ماگمان ميكنيم طلب مغفرت و آمرزش از خداوند بزرگ، مخصوص كسانى است كه كارهاى زشت و ناپسند انجام ميدهند و درپى گناه و فسق و فجور هستند، امّا آنان كه سر در فرمان حق دارند برايشان تقاضاى آمرزش و عفو معنا ندارد. اين پندار نادرست است، زيرا استغفار و طلب آمرزش پيامبران را در جايجاى قرآن كريم مشاهده ميكنيم و تقاضاى عفو و بخشايش ائمه اطهار عليهم السلام در احاديث و دعاها و مناجاتها بيش از موضوعات ديگر ميبينيم.
خداوند متعال در آيه 15 و16 سوره آل عمران ميفرمايد: آنها كه اهل صبر و راستى و عبادت و انفاق و استغفار سحرى هستند اين گونه دعا ميكنند:
رَبَّنا إِنَّنا آمَنّا فَاغْفِرْلَنا ذُنُوبَنا وَقِنا عَذابَ النّارِ؛1
بارالها، ما ايمان آورديم، گناهان ما را بيامرز و از عذاب آتش ما را نگه دار.
1. آل عمران (3) آيه 16.