راه نجات

ملا محسن فیض کاشانی؛ مترجم: رضا رجب زاده

نسخه متنی -صفحه : 97/ 69
نمايش فراداده

مكروهات

مكروهات بيشتر از اين است كه به شماره آيد و ما براى نمونه به بعضى از آنها اشاره مي‌كنيم.

از جملة مكروهات غذا خوردن در حال جنابت است كه گفته شده اين كار موجب فقر و بي‌چيزى است، كه اگر انسان قبل از صرف غذا مضمضه كند كراهيتش كمتر مي‌شود. و گرفتن ناخنها با دندان، و مسواك در حمّام، و افكندن آب دهان و بينى در مسجد، و خوردن نيم خورة موش، و مسجد را راه قرار دادن مگر اينكه در آن دو ركعت نماز بگذارد، و بول كردن زير درخت ميوه‌دار و بر كنارة راه و يا در آب راكد كه اين موجب از دست دادن عقل مي‌شود و يا روبروى خورشيد و ماه قضاء حاجت نمودن، و يا رو بقبله كه بعضى اين را حرام دانسته‌اند، و غذا خوردنِ با دست چپ و يا در حالى كه تكيه نموده و راه رفتن در حاليكه يك پا در كفش است و پاى ديگر برهنه، و زنان بدنبال جنازه‌ها رفتن، و محو چيزى از كتاب خدا با آب دهان و يا با آب دهان در حال جنابت كلماتى از قرآن را نگاشتن، و سوزانيدن جزئى از اجزاء حيوان را با آتش و خروس را دشنام دادن، زيرا كه او مردمان را براى نماز بيدار مي‌كند، و هنگام نزديكى با همسر بسيار سخن گفتن كه اين موجب گنگى فرزند خواهد گشت، و زباله را شب در خانه نگهداشتن كه آن جايگاه شياطين خواهد گشت، و با دستان آلوده بخواب رفتن كه اگر چنين كرد و درد و مرضى باو رسيد بايد خود را ملامت كند و استنجاء با سرگين و استخوان، و جماع رو بقبله، و بر سفرة مردمان فاسق و بدكار نشستن، و زن را با خود بحمّام بردن، وسيلى بصورت خود زدن، و با اهل ذمّه (يهود و نصارى كه در پناه اسلام زندگى مي‌كنند) مصافحه نمودن، و سرودن شعر در مسجد و گمشده را در آن جارزدن و كشيدن شمشير در مسجد، و بر صورت حيوانات چوب و يا تازيانه زدن، و در طعام و نوشيدنى و موضع سجده و افسون دميدن، و كشتن شپش، و خال كوبى در صورت چهارپايان، و سوگند به غير خدا، و بكارگيرى كارگر قبل از تعيين اجرت او، و قطع رابطه با برادر مسلمان بيش از سه روز كه بعضى اين را حرام دانسته‌اند، و افكندن آب دهان در چاهى كه از آب آن مي‌آشامند و مدح كه در حديث آمده است بر صورت مدّاحان خاك بپاشيد، و منع ماعون (مثل نردبان و امثال آن) از همسايه كه هر كس چنين كند خداوند در قيامت خير خود را از او منع كند و او را به خود واگذارد و غير اينها از امورى كه نه عقل آن را مي‌پسندد و نه شرع و نه عرف و مردمان با مروت آن را امضاء نموده‌اند و در حديث آمده است كه هيچگاه هيچ بدى و شرّى را كوچك نشماريد هرچند در نظرتان حقير آيد، و هيچ خوبى و خيرى را زياد نشماريد هر چند در نظرتان بزرگ آيد، چرا كه با استغفار كبيره‌اى باقى نمي‌ماند و با اصرار صغيره‌اى نيست، و ما همانگونه كه در باب طاعات در مورد بعضى از آنها به سخن پرداختيم در اين باب هم به شرح و تفصيل بعضى از معاصى مي‌پردازيم و بر بيان آن گناهانى كه بيشتر نياز به توضيح و تفصيل دارد و مهم‌تر است بنحوى كه از بعضى از علما استفاده نموده‌ايم مي‌پردازيم. و تأييد از جانب حق تعالى است.