بسم اللّه الرحمن الرحيم وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادي عَنِّي فَإِنِّى قَريب أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لي وَ لْيُؤْمِنوا بي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدونَ [1] 2: 186 (قرآن كريم سوره بقره آيه 187) سپاس خداى را كه ذكر او شفا و اسم او دوايست و سامع دعا و دافع بلايست.
درود بر ختم رسل كه سيّد اصفيايست، و بر آل او كه اولشان آدم اولياء اللّه و آخرشان خاتم اوصيايست. و بر همه انبياء و اولياء تا سخن از قرآن و دعايست.
و بعد چنين گويد ملتجى به ظلّ لواى حمد حسن حسنزاده آملى طبرى سقيه اللّه و إياكم شرابا طهورا:
اين رساله يك مقدمه و يازده فصل در دعا و ذكر و مناجات است و به نام «نور على نور در ذكر و ذاكر و مذكور» مسمّات است. و در حقيقت خوان آراستهايست كه خواص از آن بهره مىبرند، أُولئكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومْ 37: 41.
مقدمه: كلماتى چند حول مكانت و منزلت دعاء است.
فصل اول چهل كلمه مبارك منتخب ذكر و دعا از قرآن كريم و چهارده تبصره در بيان بعضى از اسرار است.
فصل دوم در بيان سر اينكه ادعيه مأثوره حائز لطائفى خاصاند كه در روايات يافته نمىشوند و در آن يك تبصره است.