- مدتى كه براى گرفتن انتقام خون شما گذشته، بسى طول كشيده است، آيا وقت آن نرسيده كه اين ستم بزرگ، از زمين برداشته شود؟
- اين آتش تفته دل، كى فرو خواهد نشست؟ و اين دل رنجور داغديده و سوگوار، كى بهبود خواهد يافت؟
- چه وقت، اين شكستها، در سايه دولت پيروزمند عدل و داد، جبران
خواهد شد، دولتى پيروز نشان كه به امن و سعادت رهنمون است.
- چه هنگام بساط عدل مهدى- سلام الله عليه- گسترده، و بساط ظلم و بيداد، بكلى برچيده خواهد شد، و كينه و دشمنى نابود خواهد گرديد؟
- آن هنگام است كه دين آل محمد- صلوات الله عليهم- پيروز، و كفر خوار و سر نگون خواهد شد.
- بعد از آنهمه اندوه و غم، بساط در نور ديده خواهد شد، و خوان نعمت گوار، همه جا دامن خواهد گسترد.
- اى خاندان طه كه همه پاكانيد، من به روزى دل بسته ام كه گفتنيهاى فراوان دارم.
- در آن روز كه من فقير و بى چاره ام، از لغزشهاى من در گذريد، چرا كه دوش من از گناهان، گرانبار است.
- من شما خاندان را مدح كرده ام، و مى دانم كه نجات من در همين است، و آگاهم كه چه پاداش بزرگى خواهم داشت.
- در معنى " معروف " گفته اند كه معروف، شيرين وخوشگوار و زيبا است.
- اينك اين بنده و دوستار و هوا دار شما، عروس گفتارى آماده كرده ام، كه در عرضه زفاف بيمانند است.
- اين شعر من، بر روى منابر قرار گرفته و نشان مى دهد كه اين دوستار شما- در سوك شما- آزرده است.
- اين چكامه اى است كه در سال 772 سروده شده است.
- پديد آرنده اين چكامه"عروس سخن"، حسن آل ابى عبد الكريم از خاندان مخزوم است.
- و از سوى شما، سخنش بدرجه قبول رسيده، و مثل آن شاعر نگفته
است كه: " اميد است كه- هر گاه درست باشد- به درجه قبول تو برسد ".
- تا آن روز كه نام شما برده مى شود، درود خدا بر شما بزرگان باد، نام شما جاودانه تاريخ خواهد ماند، و از دلها سترده نخواهدشد.
و اين شخصيتى است علوى مذهب و داراى مراتب بزرگ و دانشى بسيار، و از فقهاى شيعه بوده كه ترجمه اش در شرح حال يكى از نوادگان برادر اين شاعر يعنى شيخ حسين پدر شيخ بهائى- قدس اسرارهم- خواهد آمد.
همه كتابهاى معجم با ستايش فراوانى شرخ حال اين شاعر را آورده اند از جمله ترجمه حال او را در " امل الامل "، " رياض العلماء "، " نفح الطيب " 395: 4، و بسيارى مآخذ ديگر كه بدايع و آثار زيبا را نقل كرده اند از جمله: " رياض الجنه فى روضه الرابعه "، " روضات الجنات " ص 6، " تكمله امل الامل " تاليف سيد بزرگوار ابو محمد حسن صدر كاظمى، " اعيان الشيعه " ج 358 - 336: 5، " الكنى و الالقاب "95: 3، " سفينه البحار " 77: 1، " الفوائد الرضويه " 7: 1، " مشيخه شيخ بزرگوار رازى " ص 42: