246 - واجب است حفظ نفس از هر ضرر قابل توجه و از هر خوردنى و آشاميدنى و حركت بدن كه موجب ضرر محسوس يا مرض سخت شود.
247 - واجب است دفاع از نفس به هر وسيله ممكن، در مقابل هجوم خطر و اسباب مرگ، چه مهاجم انسان باشد يا حيوان يا حوادث ديگر، هر چند دفاع منجر به ضرر و جرح و هلاكت حمله كننده شود.
248 - حرام است خوردن گوشت، تخم و ديگر اجزاى بدن حيوانات دريايى، غير از ماهى هاى فلس دار، پس هر حيوان حرام گوشت، اجزأ و تخم آن نيز حرام است.
249 - واجب است تذكيه حيوانات حلال گوشت به منظور خوردن گوشت و استفاده هاى ديگر و تذكيه حيوانات حرام گوشت به منظور ساير استعمالات و انتفاعات. و تذكيه هر حيوان بايد به طرزى باشد كه در شرع مقدس اسلام ثابت شده است. يعنى: تذكيه شتر به نحو كردن، اغلب حيوانات به ذبح و سر بريدن، حيوانات وحشى به صيد كردن، حيوانات دريايى به زنده از آب بيرون آوردن، ملخ به حيازت در ظرف يا مكان مخصوص يا تذكيه، اضطرارى، نظير آنكه مثلا گاوى در چاهى بيفتد و در حال مرگ باشد جايز است با آهن پاره اى با گفتن بسم الله جايى از بدن او را زخم كنند كه خون جارى شود و تذكيه حاصل گردد.
250 - حرام است خوردن ميته يعنى گوشت حيوانى كه تذكيه شرعى نشده است، چه اهلى باشد يا وحشى، و چه صحرايى باشد يا دريايى، مانند حيوانى كه خفه شده يا به ضرب و جرح گشته شده، يا از محلى سقوط كرده، يا به وسيله شاخ زدن حيوان ديگر مرده، يا از چنگال درندگان گرفته شده، يا به نام بت ها سربريده شده باشد، مگر در جايى كه بتوان قبل از مرگ به تذكيه آنها دست يافت، مگر در مورد اضطرار، و فرقى نيست در حرام بودن ميته، ميان آنكه نجس باشد يا پاك، مانند ميته حيوانات دريايى، و در حرمت استفاده هاى ديگر از ميته نجس، نظير استفاده از پوست اختلاف است.
251 - حرام است خوردن گوشتى كه از بازار و بلاد كفر، يا از دست كافر در غير بازار مسلمين گرفته شده باشد. همچنين از دست مسلمانى كه او از كافر گرفته باشد. پوستت حيوان هم كه از اين راه ها بدست آيد، محكوم به نجاست است و تصرفش اشكال دارد.
252 - حرام است خوردن گوشت انواع حيوانات كوچك زمينى و هوايى، خواه داراى خون جهنده باشند مانند موش و خارپشت، و يا نباشند مانند قورباغه و مار و...، غير از ملخ كه حلال است.
253 - حرام است خوردن گوشت انواع سگ و گربه از حيوانات اهلى.
254 - حرام است خوردن گوشت درندگان مانند شير، پلنگ، گرگ، روباه، كفتار، شغال و...