صفحهى 34
هر گاه مسلمانان به اين حكم عمل كرده و با تشكيل حكومت اسلامى به تداركات وسيع پرداخته، به حال آماده باش كامل جنگى مىبودند، مشتى يهودى جرأت نمىكردند سرزمينهاى ما را اشغال كرده مسجد اقصاى ما را خراب كنند و آتش بزنند، و مردم نتوانند به اقدام فورى برخيزند. تمام اينها نتيجه اين است كه مسلمانان به اجراى حكم خدا برنخاسته و تشكيل حكومت صالح و لايق ندادهاند. اگر حكومت كنندگان كشورهاى اسلامى نماينده مردمِ با ايمان و مجرى احكام اسلام مىبودند، اختلافات جزئى را كنار مىگذاشتند، دست از خرابكارى و تفرقه اندازى برمىداشتند، و متحد مىشدند و يد واحده مىبودند، در آن صورت مشتى يهودى بدبخت، كه عمال آمريكا و انگليس و اجانباند، نمىتوانستند اين كارها را بكنند، هر چند آمريكا و انگليس پشتيبان آنها باشند. اين از بىعرضگى كسانى است كه بر مردم مسلمان حكومت مىكنند.
آيه «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ..» دستور مىدهد كه تا حد امكان نيرومند و آماده باشيد تا دشمنان نتوانند به شما ظلم و تجاوز كنند. ما متحد و نيرومند و آماده نبوديم كه دستخوش تجاوزات بيگانه شده و مىشويم و ظلم مىبينيم.
بسيارى از احكام، از قبيل ديات كه بايد گرفته و به صاحبانش داده شود، يا حدود و قصاصى كه بايد با نظر حاكم اسلامى اجرا شود، بدون برقرارى يك تشكيلات حكومتى تحقق نمىيابد. همه اين قوانين مربوط به سازمان دولت است و جز قدرت حكومتى از عهده انجام اين امور مهم بر نمىآيد.
پس از رحلت رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم)، معاندين و بنى اميه، لعنهم اللَّه، نگذاشتند حكومت اسلام با ولايت على بن ابى طالب (عليه السلام) مستقر شود. نگذاشتند حكومتى كه مرضىّ خداى