در منابع حديثى،اهميت فوق العاده اى به «عفت »داده شده است كه به بعضى از آنهااشاره مى كنيم:
1-امام امير المؤمنين عليه السلام،عفت را برترين عبادت شمرده است:«افضل العبادة العفاف (15) »تعبير به عفت در اين جا،ممكن است به معنى وسيع آن استعمال شده و ياممكن است در مقابل شكم پرستى و شهوت جنسى به كار رفته باشد.
2-امام باقر عليه السلام مى فرمايند:«ما عبد الله بشى ء افضل من عفة بطن و فرج، هيچ عبادتى در پيشگاه خداوند،برتر از عفت در برابر شكم و مسايل جنسى نيست » (16)
3-در روايت ديگرى از آن حضرت-كه تفسيرى بر روايت سابق است-آمده است كه مردى خدمت امام عليه السلام عرض كرد:اعمال و طاعات من ضعيف و روزه ام كم است،ولى اميدوارم كه هرگز مال حرامى نخورده ام.امام عليه السلام در پاسخ فرمود:«اى الاجتهادافضل من عفة بطن و فرج،كدام تلاش در راه اطاعت خدا،برتر از عفت در مقابل شكم ومسايل جنسى است.» (17)
4-امام على بن ابيطالب عليه السلام در اين رابطه مى فرمايند:«اذا اراد الله بعبد خيرا اعف بطنه و فرجه،هنگامى كه خداوند خير و خوبى براى بنده اش بخواهد،به او توفيق مى دهدكه در برابر شكم و شهوت پرستى عفت پيدا كند.» (18)
5-در حديث ديگرى كه مفضل از امام صادق عليه السلام،در توصيف شيعيان واقعى نقل شده، آن حضرت چنين مى فرمايند:«انما شيعة جعفر من عف بطنه و فرجه و اشتد جهاده و عمله لخالقه و رجاء ثوابه و خاف عقابه فاذا رايت اولئك فاولئك شيعة جعفر،پيروان حقيقى جعفر بن محمد،كسانى هستند كه در برابر شكم پرستى و بى بند و بارى جنسى،عفت و(در راه بندگى خدا)تلاش و كوشش فراوان دارند،به ثواب او اميدوارند و از عقاب او بيمناك.
(به همين دليل،پيوسته،در راه حق حركت مى كنند.هرگاه كسى را با اين صفات ببينى، آنهاپيروان و شيعيان جعفر بن محمد عليه السلام مى باشند.» (19)
6-امير مؤمنان على عليه السلام مى فرمايند:«قدر الرجل على قدر همته،و صدقه على قدرمروته،و شجاعته على قدر انفته و عفته على قدر غيرته،ارزش هر كس به اندازه همت اوو صداقت هر كس به اندازه شخصيت او و شجاعت هر كس به اندازه زهد و بى اعتنايى او به ارزشهاى مادى و عفت هر كس به اندازه غيرت اوست.» (20)
بديهى است،افراد غيرتمند راضى نمى شوند كه كسى نگاه آلوده به نواميس آنها كند،به همين دليل،نسبت به نواميس ديگران نيز حساسند و متعرض آنها نمى شوند.
7-اين بحث را با حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و اله پايان مى دهيم،آن حضرت صلى الله عليه و اله در اين روايت ضمن بيان اين كه:«سه چيز است كه بر امتم از آن سه بيمناكم »سومين آنها را«شهوة البطن و الفرج،شكم پرستى و شهوت پرستى جنسى » (21) مى دانند.