آخرت تو سالم باشد، و امين باش تا غنى شوى». (1)

12ـ اين بحث را با حديث ناب ديگرى از رسول اللّه (صلّى الله عليه وآله) پايان مىدهيم فرمود: «لاتَزالُ اُمَّتِى بِخَيْر ما تَحابُّوا وَ تَهادُّوا وَ اَدَّوُا الاَْمانَةَ وَ اِجْتَنِبُوا الْحَرامَ وَ وَقَّرُوا الضَّيْفَ وَ اَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ فَاِذا لَمْ يَفْعَلُوا ذلِكَ اِبْتَلَوا بِالْقَحطِ وَ السِّنِيْنِ; امت من همواره در مسير خير و سعادتند مادام كه با يكديگر محبت كنند و به يكديگر اعتماد كنند، و امانت را به صاحبان آن بپردازند و از حرام پرهيز كنند، مهمان را گرامى دارند، نماز را بر پا كنند، و زكات را بپردازند، و هنگامى كه چنين نكردند به قحطى و خشكسالى گرفتار مىشوند». (2)

اين روايات كه تنها گلچينى از روايات مربوط به امانت در منابع اسلامى است، به خوبى نشان مىدهد كه امانت چه جايگاهى در ميان تعليمات اسلامى دارد، و خيانت تا چه حد زيانبار، ويران گر و مايه بدبختى و دورى از خدا است. هر يك از روايات بالا به يكى از ابعاد آثار سازنده امانت و ابعاد ويران گر خيانت اشاره مىكند كه تأمل و دقت در آنها چيزهاى بسيار به انسان مىآموزد.

شاخه هاى امانت

هنگامى كه سخن از امانت به ميان مىآيد غالب مردم به امانت در امور مالى توجه مىكنند، ولى همان گونه كه در تفسير آيات با صراحت از پيشوايان اسلام نقل شده بود، امانت معنى بسيار وسيع و گسترده اى دارد كه شامل تمام مواهب الهى و نعمت هاى خداداد مىشود.

از قرآن مجيد و اسلام و ايمان و ولايت گرفته تا كوچك ترين مواهب مادى و معنوى همه در مفهوم وسيع امانت درج است.

احاديثى كه مىگويد امانت موجب غنى و بى نيازى، و خيانت موجب فقر است

1. معانى الاخبار، صفحه 253; بحارالانوار، جلد 72، صفحه 117.

2. بحارالانوار، جلد 72، صفحه 115.