اخلاق در قرآن کریم

پيمان شكنان سعى مىكنند بهانه و دستاويزى براى كار خود پيدا كنند تا به پيمان شكنى متهم نشوند، و اعتبار آنان از بين نرود، زيرا مىدانند اگر مردم آنها را به پيمان شكنى بشناسند هيچ كس براى قول ها و وعده ها و تعهدات آنها ارزشى قائل نخواهد شد، و پشتيبانى مردم را در همه چيز از دست مىدهد.

حتى در ميان اقوام جاهلى پايبندى به عهد و پيمان از وظائف حتمى شمرده شده و سعى داشتند تا مىتوانند عهد و پيمان خود را نشكنند، در آيات قرآن و روايات اسلامى نيز اين مسأله به صورت گسترده اى مطرح شده و با قوى ترين تعبيرات و بيان ها بر لزوم وفاى به عهد تأكيد شده است. و از پيمان شكنان سخت نكوهش به عمل آمده است.

با اين اشاره به قرآن مجيد باز مىگرديم و بخشى از آيات قرآن را در اين زمينه يادآور مىشويم:

1ـ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ اِذا عاهَدُوا. (بقره ـ 177)

2ـ وَالَّذِينَهُمْ لاَِماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ. (مؤمنون ـ 8) (معارج ـ 32)

3ـ وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ اِنَّ الْعَهْدَ كانَ مَسْؤُلا. (اسراء ـ 34)

4ـ بَلى مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى فَاِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ. (آل عمران ـ 76)

5ـ اِلاَّ الَّذِينَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنْقُصُوكُمْ شَيْئَاً وَ لَمْ يُظاهِرُوا عَلَيْكُمْ اَحَداً فَأَتِمُّوا اِلَيْهُمْ عَهْدَهُمْ اِلى مُدَّتِهِمْ اِنَّ اللّهَ يُحِبَّ الْمُتَّقِينَ. (توبه ـ 4)

6ـ وَ أَوُفُوا بِعَهْدِ اللّهِ اِذا عاهَدْتُمْ وَ لا تَنْقُضُوا الاَْيْمانَ بَعْدَ تَوْكِيدِها وَ قَدْ جَعَلْتُمُ اللّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلا. (نحل ـ 91)

7ـ وَ ما وَجَدْنا لاَِكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْد وَ اِنْ وَجَدْنا اَكْثَرَهُمْ لَفاسِقِينَ. (اعراف ـ 102)

8ـ اَوَ كُلَّما عاهَدُوا عَهْداً نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ بَلْ اَكْثَرُهُمْ لايُؤمِنُونَ. (بقره ـ 100)