امامزاده علي بن جعفر(ع) به جلالت شأن و مقام و شرافت نسب و طهارت خانوادگي و به علم و تقوي و صحت عقيده مشهور و معروف است و مرحوم شيخ عباس قمي در كتاب منتهي الامال(230)گفته است كه: علي بن جعفر(ع) سيدي جليل القدر عظيم الشأن، شديد الورع و عالمي كبير و راوي حديث و كثير الفضل بوده و تا حضرت جواد(ع) بلكه بنا بقول صاحب كتاب(عمده الطالب)(231)تا زمان امام هادي(ع) يعني خدمت پنج امام را درك نموده و پيوسته ملازم برادر بزرگوارش امام موسي كاظم(ع) را اختيار مي نمود و از آن جناب معالم دين و احاديث سيد المرسلين را اخذ و روايت مي كرده است، جلالت شأن و عظمت آن بزرگوار بحدي است كه در اين چند سطور نتوان تمام كمالات آن سيد جليل را نوشت.
علي از همه فرزندان امام صادق(ع) كوچكتر بوده و در دوران طفوليت، پدر بزرگوارش را از دست داده و با برادر خود امام موسي كاظم(ع) ملازم مي شده است، علماي رجال و مشايخ محدثين وي را به عظمت و بزرگواري ياد مي كنند.
علماء رجال در مورد سن شريف اين راوي و محدث بزرگ اختلاف نموده و عده اي سن مبارك آنحضرت را حدود صد سال وعده اي بالغ بر 120 سال مي دانند، ما در بحث آينده روشن خواهيم نمود كه آن بزرگوار در سن 85 در زمان امام هادي(ع) دارفاني را وداع گفته است.