با گذشت تقريباً چهل سال از آخرين تعويض ضريح، مجدداً بر اثر تشرف و تبرك زائران و فرسايش زياد، شبكه ها دچار خوردگي شد.
از سوي ديگر اسكلت پايه هاي چوبي داخل ضريح حدوداً يك صد سال عمر داشته اند كه اين طولاني بودن زمان و مهم تر از آن شستشوهاي آن ها با گلاب و نظافت هاي تطهيري مختلف ضريح ديگر، كه به خاطر خونين شدن ضريح در پي بريدگي ها و جراحاتي كه بر اثر خرابي هاي ضريح در دست زائران ايجاد مي شد دچار پوسيدگي شده و نيازمند تعويض بودند.