يكي از فقها و راويان برجسته زكريابن ادريس، پسر عموي زكريا بن آدم است، كه به عنوان"ابوجرير قمي" خوانده مي شد، از فضيلت و فرزانگي اين بزرگوار اينكه، وقتي كه از دنيا رفت، زكريابن آدم مي گويد: به حضور امام رضا(ع) رفتم، از آغاز شب تا صبح، حضرت رضا(ع) مكرر از او سخن به ميان مي آورد و مي فرمود، خدا او را رحمت كند.
او از اصحاب امام صادق(ع) و امام رضا(ع) بود، و همواره روايت آنها را براي مردم نقل مي كرد، و داراي كتاب بود، و امامان(ع) او را امين و مورد اطمينان معرفي كرده اند.(91)
اين بزرگمرد نيز بيشتر در قم سكونت داشت، و همواره به ارشاد مردم و آموختن فقه و شرايع اسلام مشغول بود، قبر شريفش در قبرستان شيخان قم مي باشد.
پدر وي، ادريس بن عبدالله اشعري قمي نيز از فضلاء و داراي كتاب بوده است.(92)