جلد سوم‏

ادامه سوره اعراف‏

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‏

ترجمه‏

171- و چون برداشتيم كوه را از برايشان گويى آن سايه‏اى استى «1» و گمان بردند كه آن افتاده است بر ايشان، بگيريد آنچه داديم شما را بزور، «2» و ياد كنيد آنچه اندر آن [است‏] مگر «3» شما بپرهيزيد

172- و چون بگرفت «4» خداوند تو از فرزندان آدم از پشتهاى ايشان فرزندان ايشان را و گواه كرد «5» ايشان را بر تنهاى ايشان كه:

نيستم «6» خداوند شما؟ گفتند: آرى گواهى دهيم. «7» كه گويند روز رستاخيز كه: ما بوديم ازين غافلان‏

173- يا گويند كه: انباز گرفتند پدران ما از پيش و بوديم فرزندانى از پس ايشان، مى «8» هلاك كنى ما را بدانچه كردند تباه‏كاران؟ «9»

174- و چنان فصل كنيم آيتها و مگر ايشان باز «10» گردند

175- و بخوان بر ايشان خبر آنك «11» داديم او را آيتهاى ما و بيرون آمد ازان، «12» متابعت كرد او را ديو «13» و بود از بى‏راهان‏

(1) گويى آن بود سايبانى. (نا)- چنان چون وى سايه استى. (صو)

(2) بنيرو.

(خ. نا) باستوارى (صو)

(3)- اندران است تا مگر. (خ. صو)

(4)- كفرا گرفت. (خ)

(5)- گواه نهاد. (صو)- گواه گرفت. (خ)

(6) همى نيستم؟

(خ)- اى نيستم؟ (نا)

(7)- داديم. (خ)

(8)- همى. (خ. نا)- يا همى. (صو)

(9)- بيهوده‏گويان. (نا)- بيكاران. (صو)- كافران. (خ)- ترجمه مبطلون.

(10)- و هم چنين پيدا كنيم حجتها تا ايشان. (خ)

(11)- آن كسها. (خ)- آن كسى كه. (صو)- آن كس كه. (نا)

(12)- نشانى‏هاى ما يعنى كه آيتها خويشتن بيرون آورد از انجا. (صو)- حجتهاى ما بيرون آورد سر از آن. (نا)

(13)- حجتهاى ما بيرون آورد خويشتن را از ان، متابعت كرد ديو را. (خ)