ولما ورد ما مدين وجد عليه امه من الناس يسقون ووجد من دونهم امراتين تذودان قال ما خطبكما قالتا لا نسقي حتى يصدر الرعا وابونا شيخ كبير
و هنگامى كه به (چاه) آب مدين رسيد، گروهى از مردم را در آنجا ديد كه چهارپايان خود را سيراب مىكنند; و در كنار آنان دو زن را ديد كه مراقب گوسفندان خويشند (و به چاه نزديك نمىشوند; موسى) به آن دو گفت: "كار شما چيست؟ (چرا گوسفندان خود را آب نمىدهيد؟!) سذللّه گفتند: "ما آنها را آب نمىدهيم تا چوپانها همگى خارج شوند; و پدر ما پيرمرد كهنسالى است (و قادر بر اين كارها نيست.)!" (23)
And when he arrived at the watering (place) in Madyan, he found there a group of men watering (their flocks), and besides them he found two women who were keeping back (their flocks). He said: "What is the matter with you?" They said: "We cannot water (our flocks) until the shepherds take back (their flocks): And our father is a very old man."
(23) (ولما ورد ماء مدين وجد عليه امه من الناس يسقون و وجد من دونهم امراتين تذودان قال ما خطبكما قالتا لا نسقي حتي يصدر الرعاء وابوناشيخ كبير): (و وقتي كه به آب مدين رسيد مردمي را ديد كه از چاه آب مي كشند و در جانب ديگر دور از مردم دو زن را ديد كه از مخلوط شدن گوسفندان خود با ديگران جلوگيري مي كردند، گفت : چه مي كنيد؟ گفتند: ما آب نمي كشيم تا وقتي كه چوپانها گوسفندان خود را ببرند و پدر ما پيري سالخورده است ) وقتي موسي به كنار آب شهر مدين رسيد جماعتي از مردم را مشاهده كرد كه مشغول آب دادن گوسفندان خود بودند و در نزديكي ايشان دو زن را ديد كه مانع از رفتن گوسفندان خود به سمت آب مي شدند، موسي پرسيد: چه مي كنيد؟ و شأن شما چيست كه نمي گذاريد گوسفندان جانب آب بروند شايد هم پرسش آنحضرت ناظر به اين باشدكه چرا مردي همراه شما نيست ؟ آندو گفتند: ما گوسفندان خود را آب نمي دهيم تا وقتي كه سايرين از آب دادن گوسفندان خود فارغ شوند و چون پدر ما پيري سالخورده است كه نمي تواند خودمتصدي امر گوسفندان شود و به همين دليل ما مجبور به خروج از خانه هستيم .
و چون و ا ر د شد نز د يك مد ين كه چا هي بو د و ا هل مد ين مو ا شي خو د ر ا مي آ و ر د ند از آن چاه بتو سط د لو آب ميكشيد ند و آ نها ر ا آب ميد ا د ند. مد ين مر كز حضرت شعيب بو د و طر يق بين مصر و بيت ا لمقدس بو د و حضرت شعيب گفتند هو ا بن مكيد بن يشجره بن مد ين بو ده و آن شهر ر ا بنام جد آ نها مد ين نام نها د ند لذ ا د ر قر آن مجيد تعبير با خوت ميفر ما يد و ا لي مد ين ا خا هم شعيبا ا عر اف آ يه83 كه ا خوت نسبي د ا شت با آ نها و فعلا تعبير بمد ا ين مي كنند و گفت حضرت شعيب يكي از د ختر ان حضرت لو ط ر ا از و اج نمو د و بر د و قبيله مبعوث يكي ا صحاب مد ين و د يگر ا صحاب ا يكه و ا يكه ا سم يك د ر خت ا ست كه پيچيده بو د و ا و ر ا ميچر ستيد ند و حضرت شعيب عمر طو لا ني د ا شت كه ازز مان ا بر ا هيم تاز مان مو سي با قي بو د و از بني ا سر ا ئيل بو د و ا صحاب مد ين د ر مخا لفت ا و بصيحه هلاك شد ند و ا صحاب ا يكه بعذ اب يوم ا لظله و حضرت شعيب ر ا خطيب ا لا نبياء نام نها د ندز ير ا با بيا نات ر و شن و مو ا عظ كا فيه د عوت مي فر مو د و طا ئفه شعيب بسيا ر محترم بو د ند كه همين ا هل مد ين با و گفتند و لو لا ر هطك لر جمناك هو د آ يه 93 حضرت مو سي و لما و ر د ماء مد ين مشا هده كر د جمعيتز يا دي با مو ا شيز يا دي آ مده ا ند بر سر چا هي آب ميكشند و مو ا شي خو د ر ا آب ميد هند كه : و جد عليه ا مت من ا لناس يسقون از بر اي ا مت ا طلا قا تيست ا مت ا نبياء ا مم ما ضيه كسا ني كه پيغمبري بر آ نها ناز ل شده و ا مت پيغمبر ا سلام مسلمين ا لي يوم ا لقيمت و بر حضرت ا بر ا هيم هم ا طلاق شده كه ميفر ما يد ا مت قا نتا لله نحل آ يه21 و بر جمعيتز يا دي هم ا طلاق شده مثل همين آ يه.