ولا يصدنك عن ايات الله بعد ذ انزلت ليك وادع لى ربك ولا تكونن من المشركين
و هرگز (آنها) تو را از آيات خداوند، بعد از آنكه بر تو نازل گشت، بازندارند! و بسوى پروردگارت دعوت كن، و هرگز از مشركان مباش! (87)
And let nothing keep thee back from the Signs of God after they have been revealed to thee: and invite (men) to thy Lord, and be not of the company of those who join gods with God.
(87) (ولا يصدنك عن ايات الله بعد اذ انزلت اليك وادع الي ربك ولا تكونن من المشركين ): (و كفار تو را از آيات خدا باز ندارند، بعد از آنكه بسويت نازل شد وبه سوي پروردگارت دعوت كن و هرگز از مشركين مباش ) در اين آيه رسولخدا را نهي مي كند از اينكه بواسطه كفار از آيات خدا كه به سويش نازل شده ، روي بگرداند و در واقع نهي متوجه مردم و كفار است كه نبايد رسولخدا را ازتبليغ آيات مانع شوند يا بخواهند او را از مأموريت خود منصرف كنند، بلكه پيامبر ص بايد بدون توجه به كار شكني آنان رسالت خود را ابلاغ كند و مردم را بسوي پروردگارش دعوت نمايد و به گفته هاي مشركان كه كتاب و آيات خدا را از مقوله سحرو شعر خرافات و كهانت مي نامند، توجه نداشته باشد، چون مدبر امر او خداست و هرگزنبايد پيامبر ص غير از خداي واحد خداي ديگري را بپرستد و از گروه مشركان باشد.
متن ذ يل تفسير عمو مي آ يات87 تا88 سو ره قصص مي با شد: و جلو گير نشو د تو ر ا از بيان آ يات ا لهي پس از آ نكه ناز ل شد بر تو و د عوت كن بند گان ر ا بسوي پر و ر د گا رت و نبو ده باش از مشر كين. مسلما بر اي پيغمبر ص هيچ ا مري جلو گير از بيان آ يات قر آن نبو د و هيچ كو تا هي د ر د عوت ند ا شت و هيچگو نه شر كي د ر سا حت قدس ا و نبو د و ا ين نمره آ يات بر اي ر فع طمع مشر كين ا ست كه ميگفتند: ا ئت بقر آن غير هذ ا ا و بد له يو نس آ يه15 يا تو قع ا ين د ا شتند كه با آ نها د ر عبا دت ا صنام مو ا فقت كند و ا و ر ا ر ئيس خو د قر ا ر د هند و با آ نها همر ا هي كند لذ ا خد ا و ند بر اي ر فع طمع آ نها ميفر ما يد: و لا يصد نك عن آ يات ا لله- ا لا يه چنا نچه د ر آ يه بعد هم همين منظو ر ا ست كه ميفر ما يد: و لا تدع مع ا لله ا لها آ خر لا ا له ا لا هو كل شيء ها لك ا لا و جهه ا لحكم و ا ليه تر جعون: و مخو ان و قر ا ر مده با خد ا و ند ا له د يگري نيست ا لهي مگر ا و هر شييء هلاك ميشو د مگر و جه ا و از بر اي ا و ا ست حكم و بسوي ا و بر مي گر د يد. ا خبا ر بسيا ري د ا ر يم كه فر مو د نحن و جه ا لله و عين ا لله ا لنا ظره و يد ا لله ا لبا سطت و اذ نه ا لو ا عيه و د ر بعض ا خبا ر د ا ر د ثو اب و ا جر ا عما ليست كه لو جه ا لله بجا آ و ر ده ميشو د و د ر بعض ا خبا ر و جه ا لله ا لذي يؤ تي منه با لجمله خد ا و ند تبا رك و تعا لي جسم نيست و و جه ند ا ر د و, ا ين كنا يه ا ست بعضي گفتند مر ا دذ ات ا لله ا ست و ا ين هم عو د ا شكا ل ا ستز ير اذ ات بمعني ما هيت ا ست و ا و ما هيت ند ا ر د صرف ا لو جو د ا ست پس ا ين جمله كنا يه مثل بسيا ري از صفات سميع بصير, قا ئم و ا مثا ل ا ينها ست بناء علي هذ ا جمع بين ا خبا ر هم ممكن ا ست. و لا تدع مع ا لله ا لها ا خر كه ا و ل د عوت ا نبياء تو حيد ا ست . لا ا له ا لا هو كلمه تو حيد. كل شيء ها لك ا لا و جهه هر چه بر اي غير خد ا با شد فا ني وز ا ئل و هر چه لو جه ا لله با شد ا عما ل صا لحه مثو بات ا خر وي ا طا عت ا نبياء و ا ئمه و ا نو ا ر مقد سه آ نها با قي ميما ند. له ا لحكم و ا ليه تر جعون شر حش مفصلا گذ شت. تم بحمد ا لله تفسير سو ره ا لقصص و يتلوه ا نشاء ا لله سو ره ا لعنكبوت و ا لحمد لله ا و لا و آ خر ا.