الذي اطعمهم من جوعٍ وامنهم من خوفٍ
همان كس كه آنها را از گرسنگى نجات داد و از ترس و ناامنى ايمن ساخت. (4)
Who provides them with food against hunger, and with security against fear (of danger). 107
(4) (الذي اطعمهم من جوع و امنهم من خوف ):(همانكه آنها را در هنگام گرسنگي طعام داد و آنان را از ترس و خطر ايمن ساخت )مضمون اين سوره با سوره فيل در ارتباط است و لذا بعضي از اهل سنت اين دو سوره را يك سوره دانسته اند.به هر جهت مي فرمايد: اين كه خداي متعال از كعبه دفاع كرد و اصحاب فيل را نابودساخت ، براي اين بود كه شما قبيله قريش (كه عشيره پيامبر ص و اولاد نضربن كنانه بوده اند)، با يكديگر اجتماع و همبستگي و الفت بيابيد و با رحلت زمستاني و تابستاني امر معاشتان بگذرد و منظور از (رحلت )مسافرت تجاري است و اهل مكه چون نه زراعتي داشتند ونه اهل دامداري بودند، به قصد تجارت ، تابستانها به بلاد شام و زمستانهابه يمن مي رفتند و به اين وسيله گذران زندگي مي نمودند و مردم هم به جهت احترام بيت الله الحرام به آنها احترام مي گذاشتند و متعرض ايشان نمي شدند.آنگاه در مقام نتيجه گيري مي فرمايد: پس به شكرانه اين همبستگي و امنيت تجاري كه خدا به شما ارزاني داشته و نيز به شكرانه نابود كردن اصحاب فيل ، شما بايد پروردگاريگانه خانه كعبه را بدون هيچ قيد و شرطي بپرستيد.همان پروردگاري كه معاش و امنيت قريش را تأمين نمود، به گونه اي كه بدون هيچ ترس و مانعي توانستند به مسافرت و تجارت بپردازند.پس بايدآنهاچنين پروردگاري را كه به بهترين وجهي امورشان را تدبير نمود،بپرستند.