تفسیر نور

صفحه ى 60

إِنَّمَا النَّسِي ءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عاماً وَ يُحَرِّمُونَهُ عاماً لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ

همانا تأخير (و تغيير ماههاى حرام به ماههاى ديگر،) سبب افزايش در كفر است، كه به وسيله آن كافران گمراه مى شوند. (آنها) يك سال (جنگ در ماههاى حرام) را (به سليقه و تمايل و مصلحت انديشى،) حلال مى دانند و يك سال آن را حرام، تا با تعداد ماههايى كه خداوند حرام ساخته، مطابق آيد. از اين رو آنچه را خدا حرام كرده حلال مى كنند. كارهاى ناپسند آنها، در نظرشان زيبا جلوه يافته است و خداوند كافران را هدايت نمى كند.

نكته ها:

«النَّسِي ءُ» و «نسيه» از يك ريشه است. نسيه كردن، يعنى گرفتن جنس و پرداخت پول را به تأخير انداختن. جا به جا كردن روزهايى را كه جنگ در آن حرام است، نسي ء گفته اند.

كافران گاهى روشنفكر شده، در قانون الهى دست مى بردند و در گرماگرم جنگ، چون به ماههاى حرام برمى خوردند، براى آنكه جنگ را متوقّف نكنند مى گفتند:

ادامه مى دهيم و به جاى اين ماه، در ماه ديگرى آتش بس اعلام مى كنيم. «1»

پيام ها:

1- به مقدّسات احترام بگذاريم. دخل و تصرّف و بازى كردن با قانون الهى، كفر است. «إِنَّمَا النَّسِي ءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ» چهار ماه تعطيلى مطرح نيست، بلكه نافرمانى در آنچه خدا فرموده مهم است.

2- كفر داراى درجات و مراحلى است. «زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ»

(1). تفسير نور الثقلين.