آيه: 145 وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلاَّ بِإِذْنِ الله كِتَابًا مُّؤَجَّلاً وَمَن يُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَن يُرِدْ ثَوَابَ الآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ

ترجمه:

هيچ كس جز به فرمان خدا نمى ميرد، (و اين) سرنوشتى است تعيين شده. و هر كس پاداش دنيا را بخواهد از آن به او مى دهيم، و هركس پاداش آخرت را بخواهد از آن به او مى دهيم، و بزودى سپاسگزاران را پاداش خواهيم داد.

پيام ها :

1- با فرار از جنگ، از مرگ نمى توانيد فرار كنيد.انقلبتم على اعقابكم... ما كان لنفس

2- مرگ، به دست ما نيست،كتاباً مؤجّلاً ولى اراده و هدف به دست ماست.ومن يرد...

3- حال كه دنيا و آخرت در برابر ماست، مسير ابديّت و رضاى خالق را ادامه دهيم.من يرد... نؤته منها

4- هر نوع انگيزه وعملى بازتاب و عكس العمل مخصوصى دارد. در هر مسيرى گام نهيم به مقصدى خاص خواهيم رسيد.من يرد ثواب الدنيا... و من يرد...