(از آنها كه دوستدار شما نيستند پيروى نكنيد،) بلكه خداوند مولاى شماست و او بهترين ياوران است.
در آيه قبل سخن از اطاعت كفّار بود، نه مولى گرفتن آنان، كه اين آيه مى گويد: خداوند مولاى شماست، پس معلوم مى شود هر كس كفّار را اطاعت كند، در حقيقت آنان را مولى گرفته است.
انگيزه ى ارتداد و اطاعت از كفّار، كسب عزّت و قدرت است. قرآن در اين آيه و آياتى نظير آن، اين خيال واهى را رد مى كند و مى فرمايد:انّ القوّة للّه جميعاً (162) وفانّ العزّة للّه جميعاً (163)
1- ولايت و اطاعت، در خداوند منحصر است.بل اللّه موليكم
2- ولىّ گرفتن خداوند، سبب پيروزى شماست.موليكم و هو خير الناصرين
162-تفسير مجمع البيان و نورالثقلين.
163-بقره، 165.