اگر كفّار مي دانستند زماني كه (آنروز فرا رسد، ديگر) نمي توانند شعله هاي آتش را از صورت ها و از پشت هايشان دور كنند و (هيچ چيز و هيچ ) كسي آنان را ياري نمي كند، (اين قدر درباره ي قيامت شتاب نمي كردند).
در اين آيه به نمونه اي از عجله ي انسان اشاره شده وآن اينكه كفّار مرتّبا از پيامبر (ص ) سؤال مي كردند: قيامت موعود و زماني كه به خاطر كفرمان عذاب مي شويم ، چه زماني است ? و بدين وسيله مايه ي ناراحتي حضرت مي شدند. خداوند به پيامبر (ص ) تسلي خاطر مي دهد كه اگر آنها از روزي كه نه تنها از پيش روي و از پشت سر، بلكه از همه سوي آتش بر آنان احاطه پيدا خواهد كرد و هيچ راه فراري هم نخواهند داشت ، آگاه بودند وشتابي در رسيدن آن نداشتند.
1- عجله انسان ، به خاطر جهل است . (لويعلم ...) (اگر مي دانستند عجله نمي كردند)
2- علم به خطرات قيامت ، مانع حق ّ ستيزي است . (لو يعلم ...)
3- كفر مانع شفاعت است . (ولاهم ينصرون )
4- معبودهاي ديگر فاقد هر گونه كارآيي هستند. (ولاهم ينصرون )
5- كفّار در قيامت ، نه خود توان دور كردن آتش را دارند و نه از جانب بت ها و طاغوت ها به آنان كمكي خواهد شد. (ولاهم ينصرون )