و اين (قرآن )، مبارك ذكري است كه ما آن را (براي شما) نازل كرديم ، آيا شما آن را انكار مي كنيد!?
در مبارك بودن قرآن همين بس كه توانسته است در مدّت كوتاهي ، انسان هاي بسياري را از شرك به توحيد، از تفرقه به وحدت ، از جهل به علم ، از توحش به تمدن ، از اسارت به امارت ، از آلودگي به نظافت ، از فقر به غنا، از ركود به حركت ، از خرافات به حقايق ، از ذلت به عزّت ، از پيروي طاغوت به اطاعت معصوم ، از غفلت به هوشياري ، از تزلزل به ثبات ، از كفر به ايمان و در يك كلمه ، از ظلمات به نور برساند.
در آيه قبل براي تورات تنها كلمه ((ذكر)) بكار رفت ، ولي در اين آيه قرآن را ((ذكر مبارك )) مي داند، البتّه صفت فرقان ونور در آيات ديگر براي قرآن نيز آمده است .
1- قرآن ، كتابي است كه تذكّراتش مي تواند ميليونها دل را در عصرها و نسل هاي مختلف ، به خود جذب كند. (ذكر مبارك )
2- بركت قرآن ، قابل انكار نيست . (أفانتم له منكرون )