و ما اين گونه در هر دياري مجرمان بزرگش را مي گماريم تا در آن قريه ها و مناطق ، حيله (و فسق و فساد) كنند، امّا جز به خودشان نيرنگ نمي كنند ولي نمي فهمند (كه نتيجه ي حيله ، به خودشان باز مي گردد).
در شأن نزول آيه ي قبل ، به جنگ و ستيز ابوجهل با پيامبر اسلام اشاره شد، اين آيه مي فرمايد: وجود ابوجهل ها، چيز تازه اي نيست و هميشه و همه جا در مقابل دعوت هاي حق ّ، چنين مهره هاي فاسدي بوده است . (و كذلك ).
1- سنّت الهي ، پاسخ دادن به مكر و حيله هاي دشمنان است . (و كذلك )
2- تلاش هاي خوبان و بدان ، همه در مدار قدرت الهي است . (جعلنا... مجرميها) (هم در اين آيه كه مربوط به مجرمان است و هم در آيه قبل كه درباره مؤمنين بود كلمه ي ((جعلنا)) بكار رفته است )
3- رهبران فاسد و مفسد، ريشه ي فساد جامعه اند. (اكابر مجرميها ليمكروا فيها)
4- مكر و تزوير، حربه ي رهبران مفسد است . (ليمكروا)
5- از دست دادن صفا و صداقت و گرفتار شدن به قهر الهي ، بزرگ ترين ضربه اي است كه حيله گران به خود مي زنند. (ما يمكرون الاّبأبنفسهم )
6- بدتر از بيماري ، جهل به بيماري است و بدتر از حيله ، ندانستن اينكه آثار سوء آن به حيله گر برمي گردد. (ما يشعرون )