و اوست كه در آسمان ها و در زمين خداوند است . نهان و آشكار شمارا مي داند، و هرچه را به دست مي آوريد (نيز) مي داند.
در پاسخ به عقيده ي انحرافي چند خدايي (خداي باران ، خداي جنگ ، خداي صلح ، خداي زمين و...) اين آيه مي فرمايد: خداي همه چيز و همه جا يكي است .
امام صادق (ع) درباره اين آيه فرمود: او به تمام مخلوقات از نظر علم و قدرت و سلطه و حاكميّت احاطه دارد. (236) .
1- منطقه ي فرمانروايي خداوند، تمام هستي است . (في السموات و في الارض )
2- خداوند چون حاكم است ، آگاه است . (هو الله في السموات و في الارض يعلم ...)
3- آشكار و نهان انسان نزد خداوند يكسان است . (237) (يعلم سرّكم و جهركم )
4- ايمان به احاطه علمي خداوند، هم انگيزه براي كار نيك است و هم بازدارنده از كار بد. (يعلم سرّكم و جهركم )
5- خداوند، از آينده ي كارهاي انسان آگاه است . (و يعلم ما تكسبون )
236-تفسير نورالثقلين ; توحيد صدوق ، ص 133
237-اگر علم خداوند نسبت به آشكار و نهان آدمي تفاوت داشت ، جمله ي ((يعلم )) تكرار مي شد ومي فرمود: ((يعلم سرّكم و يعلم جهركم ))