و(لى) كسانى كهكافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، آنانند اهل دوزخ كه هميشه در آن خواهند بود.
گرچه اعتراف به خطا و توبه ى آدم، سبب شد كه خداوند او را عفو نمايد، ولى بعد از توبه بار ديگر به بهشت برنمى گردد. زيرا آثار وضعى لغزش، غير از عفو الهى است. فرمان هبوط در چند آيه ى قبل همراه نوعى قهر بود، ولى در اين آيه چون بعد از توبه آدم است به صورت عاد ّى مطرح شده است. همچنين اميدوار مى كند كه اگر از هدايت الهى پيروى كنند، حزن و اندوهى نخواهند داشت.
1- گاهى يك حركت، دامنه ى تأثيرات خوب وبدش در همه ى عصرها و نسل ها گسترده مى شود. اهبطوا منها جميعاً
2- با يك لغزش و خطا، نبايد كسى را طرد كرد، زيرا انسان قابل ارشاد و هدايت پذير است. يأتينكم منّى هدىً
3- براى راهنمايى بشر، آمدن انبيا قطعى است. يأتينّكم
4- هدايت واقعى تنها از طرف خداست. منّى هدىً
5 - امنيّت و آرامش واقعى، در سايه ى پيروى از دين و دستورات خداوند حاصل مى شود. فمن تبع هداى فلا خوف عليهم و لا هم يحزنون