تنها آنان از جانب پروردگارشان بر هدايتند و آنان همان رستگاران هستند.
پاداش اهل تقوى كه به غيب ايمان دارند و اهل نماز و انفاق و يقين به آخرت هستند، رستگارى و فلاح است. رستگارى، بلندترين قلّه سعادت است. زيرا خداوند هستى را براى بشر آفريده (123) و بشر را براى عبادت (124) و عبادت را براى رسيدن به تقوى (125) و تقوى را براى رسيدن به فلاح و رستگارى. (126)
در قرآن، رستگاران داراى ويژگى هاى زير هستند:
الف: كسانى كه در برابر مفاسد جامعه، به اصلاحگرى مى پردازند. (127)
ب: كسانى كه امر به معروف و نهى از منكر مى كنند. (128)
ج: كسانى كه علاوه بر ايمان به رسول خدا صلى الله عليه وآله، او را حمايت مى كنند. (129)
د: كسانى كه از بخل دور هستند. (130)
ه: كسانى كه در قيامت از حسنات، ميزانِ سنگين دارند. (131)
رستگارى، بدون تلاش بدست نمى آيد و شرايط و لوازمى دارد، از آن جمله در قرآن به موارد ذيل اشاره شده است:
براى فلاح و رستگارى، تزكيه لازم است. قد افلح من زكّيها (132)
براى فلاح و رستگارى، جهاد لازم است. جاهدوا فى سبيله لعلكم تفلحون (133)
براى فلاح و رستگارى، خشوع در نماز، اعراض از لغو، پرداخت زكات، پاكدامنى، عفت، امانتدارى، وفاى به عهد و دوام و پايدارى در نماز، لازم است.
1- هدايتِ خاص الهى، براى مؤمنان واقعى تضمين شده است. هدًى من ربّهم
2- ايمان وتقوا، انسان را به فلاح ورستگارى مى رساند. للمتقين، يؤمنون، المفلحون
123-خلق لكم ما فى الارض جميعاً بقره، 29.
124-و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون ذاريات، 56.
125-اعبدوا ربّكم... لعلكم تتقون بقره، 21.
126-واتقوا اللَّه لعلكم تفلحون مائده، 100.
127-آل عمران، 104.
128-آل عمران، 104.
129-اعراف، 157.
130-حشر، 9.
131-اعراف، 8.
132-شمس، 9.
133-مائده، 35.