آنگاه پس از آن (انحراف) از شما درگذشتيم تا شايد شكر (اين نعمت را) به جاى آريد.
توبه از شرك، ايمان آوردن و اظهار شهادتين است. زيرا بعثت انبيا، براى نجات انسان از شرك و كفر است. بنابراين آيه ى انّ اللّه لا يغفر أن يشرك به (340) كه مى فرمايد: خداوند شرك را نمى بخشد. مربوط به كسانى است كه در حال شرك از دنيا بروند و به توحيد و يگانه پرستى باز نگردند.
1- حتّى براى شرك وگوساله پرستى نيز راه توبه وبازگشت وجود دارد. ثم عفونا عنكم
2- عفو الهى، خود زمينه اى براى شكرگزارى است. عفونا... لعلّكم تشكّرون
340-تفسير راهنما.