ترجمه : و كساني كه به ملاقات ما اميد ندارند (و رستاخيز را قبول نمي كنند) گفتند: چرا فرشتگان بر ما نازل نمي شوند و يا چرا پروردگارمان را نمي بينيم ? قطعا آنان در نفس خود استكبار ورزيدند و سركشي بزرگي كردند.
كلمه ي ((عتوّ)) به معناي بدترين نوع ظلم است .. (257) روز قيامت را روز ((لقاء)) مي نامند، چون در آن روز غفلت ها و جهل ها و موانع ديگر كنار مي روند و همه ي مردم عظمت خدا را مي بينند. (و يعلمون ان اللّه هو الحق ّ المبين ). (258)
1- بي اعتقادي به معاد، مايه ي بهانه گيري در برابر انبياست . (لايرجون لقائنا لولا...)
2- حتّي اميد به قيامت ، براي سازندگي انسان و اطاعت از خداوند كافي است . (لايرجون ...)
3- روز قيامت ، روز ملاقات الطاف يا قهر الهي است . (تا مردم كدام يك را براي خود فراهم كرده باشند). (لقائنا)
4- كفّار، فرشتگان را باور داشتند. (لولا انزل علينا الملائكه)
5- مادّيگرايان ، همه ي چيز را مادّي مي پندارند و به دنبال ديدن خداوند با چشم سر هستند. (نري ربّنا)
6- سرچشمه ي طغيان و استكبار انسان ، بلند پروازي هاي دروني اوست . (استكبروا في انفسهم ) (از كوزه همان برون تراود كه در اوست .)
7- گناه وتجاوز درجاتي دارد. (عتوّا كبيرا)
257-تفسير مجمع
258-نور، 25