و هرگاه كه شما (به وسيله ي اذان ، مردم را) به نماز فرا مي خوانيد آن را به مسخره و بازي مي گيرند. اين به خاطر آن است كه آنان گروهي هستند كه نمي انديشند.
در شأن نزول آيه ي فوق آمده است كه جمعي از يهود و بعضي از نصاري ، صداي مؤذّن را كه مي شنيدند و يا قيام مسلمانان را به نماز مي ديدند، شروع به مسخره و استهزاي آنان مي كردند. (130) .
1- از رابطه و دوستي با كساني كه اذان (وشعائر ديني ) را مسخره مي كنند بپرهيزيد. (لاتتّخذوا... و اذا ناديتم ...)
2- نماز، چهره و مظهر دين است . (در آيه قبل ، استهزاي دين مطرح شد و در اين آيه استهزاي نماز، يعني نماز سيماي دين است ) (اتّخذوا دينكم هزوا... و اذا ناديتم الي الصلوه اتّخذوها هزوا)
3- براي نماز، بايد ندا سر داد تا همه جمع شوند.(ناديتم ) (نماز بايد علني باشد)
4- در جامعه ي اسلامي ، بايد براي نماز، فرياد زد و تبليغ كرد و هيچ كس نبايد مانع آن گردد. (ناديتم الي الصلوه)
5- شيوه ي عاقلان ، برخورد منطقي است ولي بي خردان ، اهل استهزا هستند. (ذلك بانّهم قوم لا يعقلون )
130-تفسير نمونه