(اي پيامبر!) بگو: اي اهل كتاب ! در دين خود به ناحق ّغلوّو نكنيد و از هوسهاي گروهي كه پيش از اين گمراه شدند و بسياري را گمراه كردند و (اكنون نيز) از راه حق ّ منحرفند، پيروي نكنيد.
كساني از بني اسرائيل كه كافر شدند، به زبان داود وعيسي پسر مريم لعنت شدند. اين (لعن و نفرين ،) بدان سبب بود كه آنان عصيان كرده و از فرمان خدا تجاوز مي كردند.
شايد بتوان از اين آيه استفاده كرد كه خدا دانستن مسيح ، نوعي غلوّ برگرفته از افكار شرك آلود جمعيّت هاي قبلي است . چنانكه در آيه 30 سوره ي توبه مي خوانيم : (و قالت اليهود عزير ابن اللّه و قالت النّصاري المسيح ابن اللّه ذلك قولهم بافواههم يضاهؤن قول الّذين كفروا من قبل ) يهود گفتند: عزير فرزند خداست و نصاري گفتند: مسيح فرزند خداست ، اين غلوّ و سخنان بي اساس ، شبيه سخنان كفّار پيشين است .
حضرت داود (ع)، بني اسرائيل را به خاطر تخلّف از حكم تعطيلي روزهاي شنبه لعنت كرد.
و حضرت عيسي (ع) بدان جهت كه بني اسرائيل پس از خوردن مائده ي آسماني كه با دعاي آن حضرت و براي اطمينان قلبي آنها نازل شده بود، باز كفر ورزيدند، آنان را لعنت كرد. (154) .
امام باقر(ع) فرمود: نفرين حضرت داود، آنان را خوك و نفرين حضرت عيسي ، آنان را ميمون كرد. (155) .
1- در همه ي اديان ، بايد مرزهاي فكري و عقيدتي حفظ شود و درباره شخصيّت ها غلوّ ممنوع است . (يا اهل الكتاب لاتغلوا)
2- غلوّ درباره رهبران الهي ، غلوّ در دين است . (با توجّه به آيات قبل كه مسيح را خدا مي دانستند) (لاتغلوا في دينكم )
3- اگر در دين خدا و نسبت به اولياي الهي غلوّ ممنوع است ، درباره ديگران هم مبالغه روا نيست . (لاتغلوا... غير الحق ّ)
4- تقليد كوركورانه ممنوع است . (ولاتتّبعوا اهواء قوم )
5- غلوّ، تنها درباره عيسي (ع) نبود. بعضي از يهود هم درباره ((عزير)) غلوّ كرده ، او را پسر خدا مي دانستند. (ضلوا من قبل )
6- علوم و هنرهاي باستاني ارزش دارد، ولي افكار و عقايد كهن نياكان كه بر اساس هوس هاست و پايه اي ندارد، بي ارزش است و نبايد پيروي نمود. (ولاتتّبعوا....ضلوا من قبل )
7- گمراهي مراحلي دارد: ابتدا انسان خود گمراه مي شود، (ضلّوا) سپس ديگران را گمراه مي كند، (اضلّوا) كم كم از هدايت به حق ّ براي هميشه باز مي ماند. (ضلّوا... اضلّوا... ضلّوا)
1- گروهي از بني اسرائيل ، مورد لعن پيامبران خود قرار گرفتند. (لعن الّذين كفروا)
2- عصيان وتجاوز، انسان را به كفر مي كشاند. (كفروا... بما عصوا و كانوا يعتدون )
3- انبيا، هميشه شفيع نيستند، گاهي هم نفرين مي كنند. (لعن ... علي لسان داود و...)
4- گناه و تجاوز، لعنت پيامبران را به دنبال دارد. (لعن ... بما عصوا و كانوا يعتدون )
5- تجاوز و قانون شكني ، شيوه ي بني اسرائيل است . (كانوا يعتدون )
154-تفسير نمونه
155-تفسير نورالثقلين و كافي ، ج 8، ص 200