بر پيامبر، جز ابلاغ (احكام الهي ) نيست و خداوند، آنچه را آشكار يا كتمان مي كنيد مي داند.
اگر اين آيه را در ادامه ي آيه ي قبل بدانيم ، مي توان گفت كه شكستن احترام كعبه و ماه هاي حرام و مخالفت با قرباني واحكام حج و بي هدف پنداشتن مناسك حج ، عقاب شديد به دنبال دارد، چنانكه احترام كعبه و ماه هاي حرام و انجام دادن قرباني و مناسك حج ، مغفرت و رحمت الهي را به دنبال دارد. (البتّه مي توان آيه را به طور مستقل و بدون نظر به آيه قبل معنا كرد كه همان ترجمه مي شود).
1- تشويق و تهديد بايد در كنار هم باشد. (شديدالعقاب ، غفور رحيم ) (انسان بايد ميان بيم و اميد باشد و به خاطر خلاف يا شكستن حرمت كعبه به كلّي مأيوس نشود و به خاطر رفتار و كردار خوب نيز مغرور نشود)
2- وظيفه ي پيامبر، تنها ابلاغ دين است ، نه اجبار و تحميل به آن . (ما علي الرّسول الاّ البلاغ)
3- استقبال يا اعراض مردم ، ضرري به پيامبر نمي زند. (ما علي الرسول الاّ البلاغ) چنانكه در آيه 20 سوره ي آل عمران مي خوانيم : (فان تولّوا فانمّا عليك البلاغ)
4- چون علم الهي فراگير است ، پس كتمان يا آشكار سازي ، نزد او يكسان است . (يعلم ما تبدون و ما تكتمون ...)