آن گاه شما روز قيامت برانگيخته مي شويد.
خداوند در اين آيات ، مردن را قطعي و حتمي شمرده است ، در اين جا ذكر كلامي از اميرالمؤمنين (ع) مناسب است :.
((فلو أن ّ احدا يجد الي البقاءسلّلما او لدفع الموت سبيلا لكان ذلك سليمان بن داوود (ع) الّذي سخّر له ملك الجن ّ و الانس ، مع النبوّه و عظيم الزلفه ... رمته قسي الفناء بنبال الموت )).. (63) حضرت فرمود: اگر كسي براي ماندن هميشگي در دنيا چاره اي مي انديشيد يا براي برطرف كردن مرگ راهي مي يافت ، او سليمان پسر داود (ع) بود كه بر جن و انس حكومت داشت ، علاوه بر آن كه پيامبر بود و مقام و منزلتي بزرگ داشت ... (با اين حال ) كمان هاي نيستي با تيرهاي مرگ ، او را از پاي درآوردند (و از جهان هستي رخت بربست ).
آيه ي قبل سير تكامل خلقت انسان را بيان و خداوند به خود تبريك گفت ، اين دو آيه نيز مراحل نهائي تكامل را پس از مرگ بيان مي كند.
1- مرگ نابود شدن نيست ، مرحله اي از تكامل است . (ثم ّانّنكم بعد ذلك لميّتون )
2- مرگ ، سرنوشت قطعي انسان است . (ثم ّانّنكم ... لميّتون ) (((ان ّ)) و حرف ((لام )) و جمله ي اسميّه همه نشانه ي تأكيد است )
3- آفرينش انسان ، هدفدار است . (ثم ّانّنكم يوم القيامه تبعثون )
4- ميان مرگ ورستاخيز فاصله طولاني است . (((ثم ّ)) نشان فاصله ي طولاني است )
63-نهج البلا