آيا نديدى كسانى كه خود را پاك و بى عيب مى شمردند؟ (چنين نيست) بلكه خداوند، هر كس را بخواهد پاك مى گرداند و آنان به اندازه نخ هسته خرما ظلم نمى شوند.
خودستايى و خويشتن را بى عيب دانستن و خود را برگزيده و ممتاز ديدن، مورد نكوهش قرآن است، چنانكه مى فرمايد: فلا تزكّوا انفسكم هو اعلم بمن اتّقى (302) از خود ستايش نكنيد، خداوند داناتر است كه متّقى كيست.
حضرت على عليه السلام در خطبه ى همام يكى از نشانه هاى متّقين را اين مى داند كه هرگاه ستايش شوند، مى هراسند.
1- خودستايى كه برخاسته از غرور وبزرگ بينى است، جايز نيست. يزكّون انفسهم
2- تزكيه اى ارزش دارد كه بر اساس دستورات الهى باشد، نه ارشادات بشرى. بل اللّه يزكّى من يشاء
3- كيفرهاى الهى، نتيجه اعمال ناپسند انسان است، نه ظلم خدا. لايظلمون فتيلا
302-كافى، ج 2، ص 284.