آنجا (ثابت شد كه ) ولايت و قدرت تنها از آن خداي حق ّ است و (نزد) اوست بهترين پاداش و نيكوترين فرجام .
قرآن بارها تأكيد كرده كه انسان ، هنگام مواجهه با خطر و گسستن وسايل مادّي ، رو به خدا مي آورد و او را از عمق جان صدا مي زند، در دريا وقتي گرفتار امواج مي شود يا وقتي عذاب مي آيد، اظهار ايمان مي كند.
اينجا نيز وقتي آن شخص با باغ سوخته اش روبرو شد و فريادرسي نداشت ، فهميد كه ولايت حق ّ، مخصوص خداي يكتاست . ((هنالك الولايه للّه الحق ّ)) كلمه ي ((ولايت )) در اين آيه ، به معناي قدرت و نصرت مي باشد.
1- عاقبت اعتماد به غير خدا، ناكامي است . (لم تكن له فئه ينصرونه )
2- هنگام فرارسيدن قهر خدا، مال و فرزند هر چند بسيار باشد به كار نمي آيد. (ولم تكن له فئه ينصرونه ) (از ياران دوران رفاه به هنگام خطر خبري نيست .)
3- قطعنامه ي همه ي حوادث تلخ ، تنها يك جمله است و آن اينكه قدرت تنها از آن خداست . (هنالك الولايه للّه الحق ّ)
4- ولايت هاي غير الهي ناپايدار و باطل است ، وتنها ولايت خدا ثابت و حق ّ است . (الولايه للّه الحق )
5- چه محاسبه گر باشيم ، چه دورانديش ، بايد به سراغ خدا برويم . (هو خير ثوابا و خير عقبا)
6- نصرت الهي و حقانيّت خداوند، ضامن پرداخت بهترين پاداش و فرجام است . (هنالك الولايه للّه الحق هو خير ثوابا و خير عقبا)
7- ملاك ارزشها، عاقبت و پاداش خوب است . (خير ثوابا و خير عقبا)