پس بيم آن مي رود كه اگر به اين حديث (قرآن ) ايمان نياورند، تو در پي آنان خود را هلاك كني .!
((أسف ))، مرحله اي شديدتر از حزن است .
تعبير ((لعلّك باخع نفسك علي آثارهم )) نهايت دلسوزي پيامبر را مي رساند. گويا پيامبر به شخصي تشبيه شده كه مي بيند عزيزترين افرادش از او جدا مي شوند و او با حسرت از پشت سرشان به آنان نگاه مي كند.
1- دلسوزي وتأسّف بر گمراهي ديگران يك ارزش است و پيامبر دلسوزترين افراد است . (باخع نفسك )
2- رهبر بايد در فكر اصلاح عقايد واعمال مردم وپيگير آن باشد. (علي آثارهم )
3- قرآن حرف تازه و پيام نو دارد. (حديث ) مبلّغ نيز بايد نوآوري داشته باشد. (حديث به معناي جديد و نو است .)