1 مرد يا زن بودن، يا از فلان قبيله وقوم بودن، ملاك افتخار نيست كه اينها كار خداوند است. (جعلنا، خلقنا)
2 تفاوت هايى كه در آفريده ها مىباشد، حكيمانه و براى شناسائى يكديگر است، نه براى تفاخر. (لتعارفوا)
3 كرامت در نزد مردم زودگذر است، كرامت نزد خداوند مهم است. (اكرمكم عنداللّه)
4 افراد با تقوى نبايد از مردم طلبكار باشند، زيرا كرامت آنان يك مقام معنوى و نزد خداست. (عنداللّه)
5 قرآن تمام تبعيضات نژادى، حزبى، قومى، قبيله اى، اقليمى، اقتصادى، فكرى، فرهنگى، اجتماعى و نظامى را مردود مىشمارد و تنها ملاك را تقوى مىداند. (ان اكرمكم عنداللّه اءتقاكم)
6 توسعه طلبى و برترى خواهى، در فطرت انسان است و اسلام مسير اين خواسته و فطرت را تقوى قرار داده است. (انّ اكرمكم عنداللّه اءتقاكم)
7 آنكه آفريد بهتر مىداند كه نژاد و قبيله ملاك ارزش نيست و تمام سرچشمه هاى برترى جوئى مردم لغو است. (انّ اكرَمكم... اتقاكم... عليم خبير)
8 ادّعاى تقوى و تظاهر به آن نكنيم كه خداوند همه را خوب مىشناسد. (عليم خبير)