در روايات از لسانِ صدق و يادگار نيك، به وجود مبارك حضرت محمّد صلّى الله عليه وآله وعلى عليه السلام تعبير شده است.(24) بعضى سخن پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله را كه فرمود: اءنَا دَعوة اءبى ابراهيم يعنى من اثر دعاى پدرم ابراهيم هستم. دليل اين نكته دانسته اند. بنابراين مراد از لسانِ صدق در آيندگان، انبيايى از نسل او هستند كه مكتب توحيدى را زنده نگاه داشته اند و اين آرزو با مقام پيامبرى همچون ابراهيم عليه السلام، تناسب بيشترى دارد.
در روايات مىخوانيم: هر گاه انسان از دنيا رفت، پرونده ى اعمالش بسته مىشود مگر كسى كه صدقه ى جاريه اى به جاى گذاشته باشد. مانند: وقف يا كتاب مفيدى كه از او به جاى مانده باشد و يا فرزند صالحى كه براى او دعا كند.(25)
در روايات آمده است: هر انسانى در بهشت و دوزخ جايگاهى دارد و هنگامى كه وارد دوزخ شود، خانه ى بهشتى او را به ديگران مىدهند و آنان وارث مىشوند.(26)