تفسیر نور سوره مریم

محسن قرائتی‏

نسخه متنی -صفحه : 99/ 99
نمايش فراداده

آيه: 98 وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا

ترجمه:

وچه بسيار نسل هايي كه پيش از آنان هلاك كرديم . آيا كسي از آنها را مي يابي يا كمترين صدايي از ايشان مي شنوي ?

نکته ها

اين آيه ي شريفه ، مايه ي تسكين و دلداري پيامبر اكرم (ص ) است و تلويحا به او نويد مي دهد كه دشمنان لجوج تو به زودي نابود خواهند شد; چنان كه بسياري از حق ّ ستيزان در گذشته به هلاكت رسيدند.

كلمه ي ((ركز)) به معناي صداي آهسته و مخفي است .

امام صادق (ع) در پاسخ جابر درباره آيه فرمودند: قوم هلاكت يافته بني اميّه هستند، هيچ يك از آنان را به حالي كه اميدي داشته باشد و يا در ترس و وحشت نباشد نبيني . جابر مي گويد: عرض كردم آيا اين شدني است ? فرمودند: بسيار زود اتفاق خواهد افتاد. (503)

پيام ها:

1- هلاكت اقوام لجوج ، نشانه جدّي بودن هشدارهاي قرآن است . (و تنذر به قوما لدّا و كم اهلكنا)

2- هلاكت دشمنان حق ّ، يكي از سنّت هاي الهي است . (و كم اهلكنا)

3- تاريخ آئينه ي عبرت است . (هل تحس ّ... او تسمع )

503-بحار، ج 46، ص 30