آيه: 26 لِّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ وَلاَ يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلاَ ذِلَّةٌ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

آيه: 28 وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَآؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ

ترجمه:

و روزى كه همه را )در قيامت( گردهم آوريم، آنگاه به مشركان مى گوييم: شما و شريكانى كه براى خدا مى پنداشتيد در جاى خود بمانيد )تا به حسابتان رسيدگى شود(، پس ميانشان جدايى مى افكنيم و معبودها )به مشركين( مى گويند: شما )در حقيقت( ما رانمى پرستيديد، )بلكه در پى هوسها و اوهام خود بوديد(.

نكته ها:

در آيه قبل، سخن از اين بود كه براى مجرمان وكافران هيچ راه نجاتى نيست، واين آيه مى گويد: حتّى واسطه هاى خيالى هم به جاى شفاعت، از آنان بيزارى مى جويند.

پيام ها:

1- قيامت و حواد آن را فراموش نكنيم. يوم نحشرهم جميعا

2- قيامت مخصوص انسان ها نيست، بلكه همه ى معبودهاى ساختگى نيز حاضر مى شوند. انتم وشركاءكم

3- قيامت، روز جدايى است. زيّلنا بينهم )در قيامت براى بازجويى، ميان انسان ها جدايى مى افتد(

4- آنچه را كافران شفيع خود مى پنداشتند، در قيامت از آنان تبرّى مى جويند. ما كنتم ايّانا تعبدون

5 - در قيامت بت ها داراى شعور و نطق مى شوند ومعبودانشان را انكار و يا اظهار بى اطلاعى مى كنند. ما كنتم ايّانا تعبدون