ج. همراهان پيامبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) همانطور كه مرسوم بود، هنگام احرام همگي قصد به جا آوردن حج اِفراد داشتند؛ نه قصد عمره مفرده و نه قصد عمره و حج تمتع، زيرا آنان تا آن زمان حج تمتع را نمي‌دانستند، بلكه در مكه به دستور وحي الهي به حج تمتع عدول كردند.
د. مهمترين نكته اين است كه پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) چه حجّي بهجا آوردند. عده‌اي گفته‌اند: حج قِران؛ ولي طبق شواهد روايي، پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) حج تمتع بهجا آوردند. برخي، از حديثِ «لَو اسْتَقْبلتُ مِنْ أمري ما اسْتَدبَرْتُ لما سقتُ الهدي[1]: اگر در آينده حج انجام دهم قرباني به همراه نمي‌آورم»، چنين برداشت كرده‌اند كه حج آن حضرت تمتع نبوده است.[2]
هـ . آن حضرت(صلّي الله عليه و آله و سلّم) علت عدم خروج خود را از احرام، همراه داشتن قرباني ذكر مي‌كنند و سپس به اين آيه شريفه استشهاد مي‌فرمايند: (ولاتَحلِقوا رُءوسَكُم حَتّي يَبلُغَ الهَدي مَحِلَّه).
استاد علامه طباطبايي در اين باره مي‌فرمايد: پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) همراه خود قرباني داشتند؛ ولي چون اهل مكه نبودند، حجشان تمتع بوده و تنها مأمور بودند تا زماني كه قرباني را به محل خودش نرسانده‌اند، سر را نتراشند و ظاهراً منظور از عدم احلال در روايت، همان نتراشيدن سر است[3]، بنابراين، روايات اهل تسنن و شيعه صراحت دارد كه پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) حج تمتع انجام دادند، حال آنكه ايشان پس از هجرت تنها يك حج گزاردند و آن حجةالوداع بود، پس حضرت در حجة الوداع به حج تمتع عدول كرده‌اند.
[1] ـ بحار الانوار، ج30، ص632. [2] ـ الحدائق الناضره، ج14، ص312. [3] ـ الميزان، ج2، ص91.