ب. سيره عملي پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) تا پايان زندگي بر عدم انجام حجّ تمتع و بهجاآوردن حج قِران بود.
بايد گفت اوّلاً روايات فراواني از طريقِ فريقين رسيده است كه رسولخدا(صلّي الله عليه و آله و سلّم) در حجة الوداع حج تمتع بهجا آوردند.[1]
ثانياً صِرف سوق هدي دليل نمي‌شود كه حجّ پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم)، حجّ قِران بوده است؛ زيرا در حجّ تمتّع نيز قرباني هست؛ گرچه مي‌توان پول آن را همراه آورد. وانگهي، صحابه نقل كننده حجّةالوداع گفته‌اند كه رسول خدا(صلّي الله عليه و آله و سلّم) حجتمتّع انجام دادند.
ثالثاً چنانچه درباره فعل رسول خدا(صلّي الله عليه و آله و سلّم) در حجّةالوداع ترديدي باشد، در اين مطلب شكي نيست كه پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) به همه صحابه كه از راه دور آمده بودند و قرباني به همراه نداشتند، دستور حج تمتع دادند، چون فريقين اين مطلب را نقل كرده‌اند و ظاهر كلام دومين مدّعي خلافت نيز همين است. افزون بر اين، نوعِ علماي اهل تسنن كه در صدد توجيه اين بدعت برآمده‌اند، اصل وجوب حج تمتع در زمان پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) را به عنوان سنت نبوي پذيرفته‌اند.
از برخي نقل شده است كه پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) در حجّة الوداع، حج قِران بهجا آوردند و چنانچه در برخي از روايات به آن حجّ تمتع اطلاق شده براي آن است كه گاهي به حج قِران، «متعه» گفته مي‌شود.[2]
در پاسخ اين مطلب نادرست نيز گفته مي‌شود كه پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) حجّ
[1] ـ الغدير، ج 6، ص200، به نقل از سنن النسايي و مسند احمد؛ الدر المنثور، ج1، ص520 ـ 523؛ وسائل الشيعه، ج11، 239 ـ 242. [2] ـ ر.ك: الجامع لاحكام القرآن، مج1، ج2، ص364 ـ 365.