آزمايش و پاداش از بين مي رفت.
… و اگر مي خواست به پيامبران، قدرتي دست نيافتني و عزتي شکست ناپذير و ملک و سلطنتي عطا مي کرد که ديگران از روي ترس يا طمع، تسليم ايشان شوند و دست از گردنکشي و بزرگي فروشي بردارند و در آن صورت، انگيزه ها و ارزشها همسان مي شد ولي خداي متعال چنين خواسته است که پيروي از پيامبران و تصديق کتابهاي او و کرنش و فروتني و تسليم مردم، تنها با انگيزه الهي و بدون شائبه باشد. هر قدر بلا و آزمايش، بزرگتر باشد پاداش و ثواب الهي، فراوانتر و افزونتر خواهد بود». (1) البته هنگامي که مردمي با ميل و رغبت و با گزينش آزاد، به دين حق گرويدند و جامعه اي الهي و خداپسند تشکيل دادند استفاده از انواع قدرتها در راه پيشبرد اهداف الهي بويژه براي سرکوبي تجاوزگران و دفاع از حقوق مومنان، مطلوب خواهد بود چنانکه نمونه آن در حکومت حضرت سليمان عليه السلام ملاحظه مي شود. (2)
1- آيا همه انبياء در منطقه جغرافيايي خاصي مبعوث شده اند؟ به چه دليلي؟
2- چرا دعوت انبياء در همه نقاط جهان گسترش نيافت؟
3- چرا خداي متعال، اسبابي فراهم نکرده است که جلو فسادها و خونريزيها گرفته شود؟
4- چرا پيامبران خدا اسرار طبيعت را براي مردم کشف نکردند؟ تا پيروان ايشان از نعمتهاي مادي بيشتري بهره مند شوند؟
5- چرا انبياء براي پيشبرد مقاصدشان از قدرت صنعتي و اقتصادي استفاده نکردند؟
1. ر.ک: نهج البلاغه: خطبه
قاصعه، سوره فرقان: آيه 7-10، سوره زخرف: آيه 31-35. 81-82، سوره نمل: آيه 15-44.
2. ر.ک: سوره
انبياء: آيه