راه ساده خداشناسي، تامل در نشانه هاي خدا در جهان، و به تعبير قرآن کريم «تفکر در آيات الهي» است. گويي هر يک از پديده هاي جهان در زمين و آسمان و در وجود انسان، نشاني از مقصود و مطلوب آشنا دارد و عقربه دل را بسوي مرکز هستي که هميشه و در همه جا حضور دارد هدايت مي کنند.
همين کتابي که در دست داريد نشانه اي از اوست، مگر نه اين است که با خواندن آن، با نويسنده آگاه و هدفداري آشنا مي شويد؟ آيا هيچ گاه احتمال داده ايد که اين کتاب در اثر يک سلسله فعل و انفعالات مادي بي هدف بوجود آمده و نويسنده هدفداري ندارد؟ آيا احمقانه نيست که کسي بپندارد که يک دائرة المعارف بزرگ چندصد جلدي در اثر انفجاري در يک معدن فلزات بوجود آمده است بدين گونه که ذرات آنها به صورت حروفي در آمده و با برخورد تصادفي با پاره هاي کاغذ، نوشته هايي را پديد آورده و سپس کاغذها با تصادف ديگري تنظيم و صحافي شده است؟!
اما پذيرفتن تصادفات کور براي تبيين پيدايش اين جهان عظيم با آنهمه اسرار و حکمتهاي شناخته وناشناخته، هزاران بار احمقانه تر از آن پندار است!
آري، هر نظم هدفمندي نشانه اي از ناظم هدفدار است و چنين نظمهايي در سراسر جهان، مشاهده مي شود و همگي يک نظام کلي را تشکيل ميدهند که آفريننده حکيمي آن را پديد آورده و همواره دست اندرکار اداره آن است.
بوته گلي که در باغچه روييده و از ميان خاک و کود، با چهره رنگارنگ و بوي خوش، ظاهر گشته است، و درخت سيبي که از دانه کوچکي برآمده و هر ساله مقادير زيادي سيب خوش رنگ و خوش بوي و خوشمزه به بار مي آورد و سايردرختان مختلف با شکلها و رنگها و خواص گوناگون...
نيز بلبلي که بر شاخه گل مي سرايد، و جوجه اي که از تخم بيرون آمده، نوک به زمين مي زند و گوساله اي که تازه متولد شده پستان مادرش را مي مکد و شيري که در پستان مادر فراهم شده و براي نوشيدن نوزاد، مهيا گشته است و ... همگي نشانه هاي اويند.
راستي چه هماهنگي عجيب و تدبير شگفت انگيزي در پديد آمدن شير در پستان مادران