امروز هم فقه عاشورائي كرانههاي ديگري از افق آن حماسه را بر ما ميگشايد. عاشورائيان ناگزير از فقه عاشورا درس آموختهاند. با اينهمه، بسياري با فقه عاشورا بيگانهاند. چه آن كه فقه با زمان ميبالد. فقه عاشورايي نيازهاي امروز را از دل عاشورا بر ميآورد.
آنچه در زير به فهرست ميكشيم فراخور برداشت عمومي است و نه حيطه مباحث تخصّصي.
بحث از فقه عاشورا بحثي كلان است كه مجال كاوشهاي بسيار دارد كه پر داختن به آن نظريات كاربردي فراوان به ارمغان ميآورد.
زيارتهاي بسياري به نام امام حسين عليهالسلام وارد شدهاند.تنوع و تعدّد اين زيارتها كه هريك براي زماني خاص در نظر گرفته شدهاند ويژگي زيارتهاي حسيني است. افكار دين فرصتهاي ناب عرفاني را به بسط انديشههايي گمارده است كه محور دين مداري و حق خواهي است.
از شب قدر كه فرصت بيبديل هستي براي نيل به عرفان الهي است، گرفته تا كم ترين بهانه زماني با زياراتي مخصوص براي سردار كربلا آراسته شدهاند. دين از هر سوي و به هر سان، لحظهاي ميجويد تا از لايههاي زمان به روان دين داران رخنه كند و انديشههاي حسيني را در خونشان جاري سازد.
آنچه در زير به فهرست ميكشانيم فرصتها و زمانهايي است كه هريك زيارتي مخصوص را به خود اختصاص داده است. شرح هريك را ميتوان از مفاتيح و يا غير آن به دست آورد:
- اول رجب.
ـ نيمه رجب.
ـ نيمه شعبان.
ـ اول رمضان.
ـ شب بيست و سوم رمضان. (شب قدر)
- روز عيد فطر.
ـ روز عيد قربان.
ـ شب عرفه.
ـ روز عرفه.
ـ روز عاشورا.
ـ روز اربعين.
و اين همه، غير از زيارتهاي متعدد و متنوعي است كه براي زائر حرم حسيني عليهالسلام وارد شدهاند.