ـ امام على عليه السلام مؤمن رفيق مؤمن است و دانش وزير او و شكيبايى فرمانده سپاه او و كار و عمل سرپرست او.
ـ پـيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مؤمن در انجام كارهايى كه در توانش هست كوشاست و بر انجام آنچه از توانش بيرون است دريغ مى خورد.
ـ هر كه از كار نيك خود شادمان باشد و از كار بد خويش ناراحت , او مؤمن است .
ـ امـام بـاقر عليه السلام خداوند سه خصلت به مؤمن عطا فرموده است : عزت در دنيا و در دينش , رستگارى در آخرت و شكوه وابهت در دلهاى مردمان .
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ در وصف مؤمن ـ : حركات و رفتارهايش ملايم و مهربان است و ديـدارش شـيرين از هر چيزعاليترين آن را مى جويد و از خويها پر ارج ترين را به كسى كه دشمنى دارد سـتـم نـمـى كند و به خاطر كسى كه دوستش دارد مرتكب گناه نمى شود, كم خرج است و بـسـيـار كـمـك و يـارى مـى رسـاند كارش را به خوبى انجام مى دهد به طورى كه گويى آن را مى بيند,چشمانش فروهشته است , دست بخشنده دارد و دست رد به سينه سائل نمى زند سخنش را مـى سـنجد و زبان در كام مى كشد باطل را از دوستش نيز نمى پذيرد و حق را حتى از دشمنش انـكـار نمى كند, دانش نمى آموزد مگر براى دانستن و دانايى فرا نمى گيرد مگر براى عمل كردن اگـر بـا دنيا خواهان رفتار كند زيركترين آنهاست و هرگاه با آخرت جويان سلوك كند پارساترين آنهاست .
ـ امـام رضـا عـلـيه السلام مؤمن تا سه خصلت در او نباشد, مؤمن نيست : روشى از پروردگارش , روشـى از پيامبرش صلى اللّه عليه وآله و روشى از ولى خداعليه السلام اما روش پرودگار, نهفتن راز, و روش پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله , ملايمت با مردم , و روش ولى خدا, شكيبايى در تنگنا و سختى .
ـ امام حسين عليه السلام براستى مؤمن خدا را نگهدار خود (از گزندها و گناهان ) گرفته است و گـفـتـار او را آيـنه خود پس يك بار(در آن آينه ) به اوصاف مؤمنان مى نگرد و بار ديگر به اوصاف گردنكشان و در آن نكته ها مى بيند و خود را شناسايى مى كند ودرباره هوش و ذكاوت خود يقين مى كند و به پاكى خود اطمينان مى يابد.
ـ امـام على عليه السلام بندگان خدا! بدانيد كه مؤمن شب و روز را سپرى نمى كند مگر آن كه به نـفـس خود بدگمان و بى اعتماد است , از اين رو, پيوسته سرزنشش مى كند و از اوكارهاى خوب بيشتر مى طلبد.