قرآن .
((آنان كه بخل مى ورزند و مردم را به بخل فرمان مى دهندو آنچه را كه خداوند از فضل خويش به آنان داده است پوشيده نگه مى دارند و ما براى كافران عذابى خوار كننده فراهم آورده ايم )).
((آگـاه بـاشيد كه شما را دعوت مى كنند تا در راه خدا انفاق كنيد بعضى از شما بخل مى ورزند و هـر كـس كـه بخل ورزد در حق خود بخل ورزيده است زيرا خدا بى نياز است و شما نيازمندانيد و اگر روى برتابيد به جاى شما مردمى ديگر آرد كه هرگز همسان شما نباشند)).
ـ امـام عـلـى عـليه السلام بخل در بردارنده بديهاى هر عيبى است و افسارى است كه (بخيل ) به وسيله آن به سوى هر بدى كشانده مى شود.
ـ امام سجاد عليه السلام من از پروردگارم شرم مى كنم كه براى برادرى از برادران خود از خداوند بـهشت طلب كنم و آن گاه درهم و دينار را از او دريغ دارم , زيرا روز قيامت به من گفته خواهد شد : اگر بهشت [ از تو ] بود هر آينه نسبت به آن بخيلتر و بخيلتر وبخيلتر بودى !!!.
ـ امام هادى عليه السلام بخل نكوهيده ترين خوى است .
ـ امام على عليه السلام بخل عيب و ننگ است .
ـ بخل رداى بينوايى است .
ـ امام رضا عليه السلام بخل آبرو را بر باد مى دهد.
ـ امام على عليه السلام بخل ورزيدن به آنچه در دست دارى بدگمانى به معبود است .
ـ هر كه در مال خود بخل ورزد خوار شود و هر كه در دين خود بخل ورزد سربلند گردد.
ـ بخل ورزيدن مايه دشنام بسيار مى شود.
ـ روايت شده : از بخل بپرهيزيد كه بخل آفت است و در انسان آزاده و مؤمن يافت نمى شود بخل با ايمان ناسازگار است .
ـ امـام صـادق عـلـيه السلام اگر خداوند عزوجل براستى پاداش و عوض مى دهد, پس ديگر بخل ورزيدن چرا؟
ـ هر كه از بخل برهد به شرافت دست يابد.
ـ امام على عليه السلام آدم بخيل خزانه داروارثان خود است .
ـ بخل همنشين خود را خوار مى دارد و كناره گير از خود را ارجمند.
ـ بخيل اندكى از مال خود را از خويش دريغ مى دارد و همه آن را به وارثانش مى بخشد.
ـ بخيل آبروى خود را بيشتر از آن كه حفظ كند, از بين مى برد.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بخيل از خدا و مردم بدور است و به آتش نزديك .
ـ امام على عليه السلام نگاه كردن به بخيل دل را سخت مى كند.
ـ بخيل هيچ دوستى ندارد.
ـ در شگفتم از بخيل كه فقر و نادارى را كه از آن گريزان است به سوى خود مى شتاباند و توانگرى و ثروتى را كه در پى آن است از دست مى دهد او در دنيا مانند تهيدستان به سر مى برد و در آخرت همچون توانگران از او حسابرسى مى شود.
ـ امام صادق عليه السلام در شگفتم از كسى كه دنيا به او روى آورده است و او بخل مى ورزد, يا دنيا از او رويـگردان است و نسبت به آن بخل مى ورزد, زيرا با وجود رويكرد دنياانفاق به او (آدم بخيل ) زيانى نمى رساند و در صورت پشت كردن دنيا به او بخل و امساك به او سودى نمى رساند.
ـ بخيلان بيش از همه بايد براى مردم آرزوى توانگرى كنند, زيرا وقتى مردم بى نياز شدند از اموال و داراييهاى بخيلان چشم برمى دارند.
ـ در بخل بخيل همين بس كه به خداى خود بدگمان است كسى كه به عوض يقين داشته باشد, بذل و بخشش مى كند.
ـ بخيل نبايد به صله رحم چشم بدوزد.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بيگانه ترين شما از من آدم بخيل بد زبان زشت كردار است .
ـ امام على عليه السلام نياز تو به آدم بخيل خنكتر از زمهرير (سرماى بسيار سخت ) است .
ـ پـيـامـبـر خدا صلى اللّه عليه و آله در روز رستاخيز آتش با سه نفر سخن مى گويد و به ثروتمند مـى گـويد: اى كسى كه خداونددنيايى فراوان و فراخ و سرشار به تو داد و فقير اندكى قرض از تو خواست و تو ندادى و بخل ورزيدى پس (آتش ) او را فرومى بلعد.